تو یک ماه گذشته اتفاقات زیادی افتاد ... رویدادهایی که به عقیده ی من در تاریخ
ثبت خواهد شد ...
مهمترین اتفاق هوشیاری مردم بود ... افراد بر سر قدرت در ایران چه بخواهند و چه
نخواهند این اتفاق
افتاده ... نمیدونم دیگه با چه زبونی یه ملت باید بگه از این به بعد میخواد
بفهمه چی کار میکنه ...
سی ساله پیش ملت از سر شکم سیری یه اشتباهی کردن حالا چرا باید منه جوونه ??
ساله تقاص
بدم ... هر جا هم از یکی از این مردم که سنش به انقلاب قد میده میپرسیم چی شد
که این جوری شد
چهارده معصوم و صد و بیست و چهار هزار پیغمبر و قسم میخوره که ما نبودیم ... اگه
در اون زمان
تکنولوژی به اندازه ی حالا پیشرفت داشت میگفتم همه ی فیلمها و عکسای انقلاب
مونتاژه ...!!!
کار این حکومت به جایی رسیده که به مردمش اجازه ی پاسداری از کشور رو
نمیده ... عملی که
وظیفه ی خودشونه ولی در حد توانشون نیست ... هر کسی که در سوم خرداد در خیبین
ظفر و بعد
از اون در میدان ونک بود میدونه که من چی میگم ... هر کس که در سیزدهم خرداد در
استادیوم اریا مهر
وبعد از اون در میدان شهیاد بود میدونه که من چی میگم ... میدونه که سربازان
این رژیم چه کردند و
ملت چه کردند ... امروز برای من یه نکته مهمه و اون بر اندازیه این حکومته ...
در اسرع وقت ...
مسیله ی ساده ای که ما نمیدونستیم این بود که چه چیزی به ایم حکومت ضربه
ی جدی میزنه ...
ولی حالامیدونیم ... هر گونه شعار ملی مثل تیری به پیکر این بی وجدانهاست ...
پس رسا تر و پر قدرت تر از هیشه اسم وجب به وجبه این خاک رو فریاد میزنیم ... با
هم ...
بتازه غصه تا می خواد بتازه
نسازه روزگار با ما نسازه
شب و روز طعنه ی دشمن دوباره
بباره از در و دیوار بباره
با هم پشته ما کوهه نمیترسیم نمی افتیم نمی
بازیم
این اواز
نمیمیره تا وقتی که هم اوازیم
